Parę słów wyjaśnienia:
1. Kwestie podkreślone są wyłącznie moimi komentarzami lub uzupełnieniami w tłumaczeniu.
2. Dla pełniejszego zrozumienia polecam poczytać o trybach obrazowania Dopplera na stronie: http://www.criticalusg.pl/pl/podstawy-fizyczne/tryby-obrazowania
Uwięzienie żyły szyjnej
wewnętrznej przez mięsień gnykowo-łopatkowy. Ciągle niejasny mechanizm
patogenetyczny.
Sergio Gianesini, Erica
Menegatti, Francesco Mascoli, Fabrizio Salvi, Stefano Bastianello and Paolo
Zamboni.
Abstrakt
Cele: Ocena roli wariantów
anatomicznych mięśnia gnykowo-łopatkowego (OM) jako prawdopodobnie odwracalna
przyczyna zewnętrznego ściśnięcia żyły szyjnej wewnętrznej (IJV).
Metoda: Opiszemy pacjenta z przewlekłą mózgowo-rdzeniową
niewydolność żylną, który prezentuje uwięzienie żyły szyjnej wewnętrznej przez
mięsień gnykowo-łopatkowy, potwierdzone zarazem przez angiografię MRI i badanie
ultrasonograficzne. Zostało wykonane chirurgiczne przecięcie mięśnia
gnykowo-łopatkowego razem z poprawką angioplastyczną.
Wyniki: Zabieg chirurgiczny
doprowadził do obustronnego przywrócenia przepływu przez żyły szyjne wewnętrzne
(IJV) i neurologicznej poprawy.
Wnioski: Ucisk mięśnia gnykowo-łopatkowego na żyłę szyjną
wewnętrzną wydaje się być prawdopodobną przyczyną zatoru (obstrukcji) żylnego,
jednakże kilka anatomicznych i patofizjologicznych kwestii potrzebuje dalszych
badań. Taki obraz może spowodować nieskuteczność balonowej angioplastyki żylnej
i niezbędne jest przedoperacyjne przygotowanie.
Słowa-klucze: Mięsień gnykowo-łopatkowy (OM), uwięzienie szyjne,
przewlekła mózgowo-rdzeniowa niewydolność żylna.
Tło
Przewlekła mózgowo-rdzeniowa
niewydolność żylna (CCSVI) jest głównie powiązana z defektem w świetle naczynia
(intraluminal). Terapeutyczne podejście bazuje na przezskórnej angioplastyce
(PTA) [2].
Pomimo tego, powtarzalność PTA
przedstawia wysoki wskaźnik z niewyjaśnionych przyczyn [1,2].
Zewnętrzne ściśnięcie żyły
szyjnej wewnętrznej (IJV) przez nieprawidłowe elementy mięśniowe były wcześniej
zgłaszane [3].
Przedstawiamy przypadek
uwięzienia IJV przez OM u chorych na stwardnienie rozsiane (MS), którzy
przeszli angiografię MRI by znaleźć zgodność z wynikami echo-color-Doppler
(ECD).
Raport przypadku
41-letnia kobieta, zdiagnozowana
z rzutująco-remitującym MS, przeszła ECD,
flebografię 3 lata temu.
Wstępna ocena niesprawności
wynosiła 3 w skali EDSS.
Badanie wykryło CCSVI związane ze
zwężeniem lewej IJV, powiązane z wykrywalnym na ECD blokadą odpływu i powiązany
z widocznym na M-mode nieruchliwą aparaturą zastawki.
Przeprowadzono PTA prowadzący do
skutecznego poszerzenia IJV przy sześciomiesięcznej obserwacji. W tym samym
czasie EDSS spadło do 2, zaś pacjent zgłaszał kliniczną poprawę, zgłaszanej we
wstępnym badaniu, parestezji (czucie opaczne) i zmęczenia.
Po roku obserwacji EDSS powrócił
do 3, zaś pacjent zgłaszał powrót zmęczenia w niektórych miesiącach.
Dalsze badania ujawniły CCSVI
związane z lewą IJV tandemową (kilkuczynnikową) obstrukcją. Na poziomie
środkowym części szyjnej kręgosłupa B-mode wykazał obstrukcję IJV
odzwierciedloną przez obrazowanie MRV (magnetic resonance venography ), oba
wykazane wskazówką „pencil sign” (rysunek 1). Ocena ECD wyróżnia dynamikę
blokady przepływu lewej IJV przez kompresję (ucisk) zewnątrzpochodną, wciąż
uwalniana podczas ziewania ( ogólnie: otwierania szczęki, której towarzyszy
skurcz OM i poszerzenie żył) pacjenta (rysunek 2).
Na poziomie ogonowym (opuszkowym,
dystalnym, czyli dolnym IJV) wykazano wykrywalną przez ECD, blokadę odpływu
(rysunek 1). Nieprawidłowości przepływu było związane z widocznym na M-mode nieruchliwym listkiem
zastawki (rysunek 2).
Wobec dalszych bezcelowych PTA
(przezskórna angioplastyka), usytuowano chirurgiczny dostęp. Makroskopowe dowody
o zewnątrzpochodnym zwężeniu, spowodowanego przez zwłókniałe i krótkie ścięgno
pośrednie OM, doprowadziło do chirurgicznego usunięcia dwóch brzuśców
mięśniowych.
Dodatkowo, endoflebektomia (flebektomia
polega na wycięciu żylaków, tutaj może chodzić o wycięciu nieprawidłowości
wewnątrz żylnej) końca IJV pozwoliła na usunięcie zwłóknieniowej przegrody
(być może chodzi o zastawkę, której nieprawidłowość wynika ze zwłóknienia –
rysunek 2). Zabieg zakończył się przez angioplastyczne załatanie
autologiczne wielką żyłą odpiszczelową.
Pacjent dobrze zniósł zabieg i
nie były zgłaszane ani większe ani mniejsze komplikacje.
Po upływie dwóch lat obserwacji
po zabiegu chirurgicznym, badanie ECD wykazało stały i jednokierunkowy
fizjologiczny przepływ IJV, który przemienił się z przedoperacyjnym brakiem do
pooperacyjnego 300 ml/min (rysunek 1).
Neurolog ocenił wartość EDSS na 1
i nie były zgłaszane jakiekolwiek nawroty MS. Pacjent samodzielnie zgłosił brak
parestezji i przewlekłego zmęczenia.
Dyskusja
Prawdopodobna patogenetyczna rola
ucisku mięśniowego w determinowaniu klinicznie znaczącej obstrukcji IJV jest
kwestią ciągle kontrowersyjną i otwartą w literaturze [3].
ECD pozwala zweryfikować, czy
zamknięcie szczęki zwiększa zewnętrzny ścisk (kompresje). W tym samym czasie
ECD wykazuje, jak długotrwałe otwarcie ust może przywrócić drożność światła
naczynia, sugerując ewentualność przeprowadzenia otwartego zabiegu, aby ponownie ustanowić odpływ żylny mózgu [4].
Później, obserwacje zostały
potwierdzone przez Simkę [5].
Zarazem w naszym przedstawionym
przypadku, jak i Simki, skurcz OM
(ziewanie i otwarcie ust, odpowiednio), który oznaczał ściśnięcie IJV, prowadził
do nieoczekiwanego poszerzenia żyły (dla ścisłości mogliby podać w jakiej
pozycji ciała znajdował się pacjent podczas badania). W dodatku, u naszego
pacjenta udokumentowaliśmy aktywację krążenia obocznego, jeszcze nie zaobserwowanego
w przypadku Simki [5].
Różni się od poprzedniego
raportu, potwierdzeniem odkryć ultrasonografii przez MRV (rysunek 1).
Na pewno raporty uwydatniają
znaczenie dokładności oceny ECD (echo-color-Doppler) przed kontynuowaniem
potencjalnie bezcelowego PTA.
Analiza hemodynamiki po
chirurgicznym przecięciu mięśniowym otwiera nowe pytania:
- W przypadku anatomicznych różnic (hipotrofia i/lub skrócenie ścięgna pośredniego), czy skurcz OM powoduje efekt ślizgowy samego mięśnia nad IJV, uwalniając naczynie od jego uciskania?
- Czy dynamiczny charakter niedrożności jest prawdopodobnym wyjaśnieniem braku krążenia obocznego?
- Co stanowi echograficzne punkty orientacyjne mięśnia gnykowo-łopatkowego?
- Czy powinniśmy zdefiniować nowe ruchy sonograficzne w czasie rzeczywistym by wykrywać przeszkody dynamicznego przepływu?
- Czy powinniśmy uwzględnić w protokole diagnostycznym CCSVI również MRV dla specyficznych przypadków?
- Jaki jest hemodynamiczny wpływ wewnątrznaczyniowych wad w wymuszeniu wystąpienia ewentualnego ścisku zewnątrzpochodnego?
Fundusze
Badania nie otrzymały żadnych
specyficznych grantów od jakiejkolwiek publicznej instytucji funduszowej,
komercyjnej czy sektoru non-profit.
Konflikt interesu
Autorzy zadeklarowali, że nie
istnieje konflikt interesu.
Rysunki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz